Pacjenci i konsumenci Cannabis mają prawo do prywatności, ale niestety tylko do czasu kiedy pozostają w ukryciu. Proces legalizacji, regulacji i miejmy nadzieję- rychłej dekryminalizacji, powoli odsłoni aktorów niewidzialnej sceny konsumenckiej. Do czasów pozytywnych zmian ustawowych tylko ci, którzy już przeszli batalie sądowe lub uzyskali rekomendacje medyczne mogą w rzeczowy, konkretny i redukujący szkody sposób świadczyć na rzecz Cannabis i wykluczonych grup konsumenckich pozostających w ukryciu.
Nie polecam jeszcze ujawniania się, “poświęcania się” i tzw. “Walki” o legalizację , bo z systemem się nie da walczyć, z biurokracją najczęściej się przegrywa. Co polecam to zmianę nastawienia ze względu na uświadomienie sobie praw dotyczących zachowań prywatnych tj. uprawa i używanie Cannabis. Polecam edukację nastawioną na redukcję szkód i świadomość naturalnych praw człowieka gwarantowanych konstytucją i niżej spisanymi paktami gwarantującymi wolności osobiste. Prawo do prywatności koliduje nieraz z innymi wartościami. To właśnie z powodów bojaźni o bezpieczeństwo osobiste, interes publiczny i ochronę zdrowia- prawa konsumentów Cannabis zostały na jakiś czas ograniczone (prohibicja).
Konflikt prawa do prywatności z innymi wartościami społecznymi
Interes publiczny; Bezpieczeństwo osobiste/państwa; Prawo do informacji; Wolność wypowiedzi, Przejrzystośćżycia publicznego; Ochrona mienia; Bezpieczeństwo obrotu gospodarczego; Ochrona zdrowia
AKTY PRAWNE DOTYCZĄCE PRAWA DO PRYWATNOSCI:
A. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
Artykuł 12
Nikt nie może być poddany arbitralnemu ingerowaniu w jego życie prywatne, rodzinne, domowe lub korespondencję ani też atakom na jego honor i dobre imię. Każdy człowiek ma prawo do ochrony prawnej przeciwko takim ingerencjom i atakom.
B. Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych
Artykuł 17
1. Nikt nie może być narażony na samowolną lub bezprawną ingerencję w jego życie prywatne, rodzinne, dom czy korespondencję ani też na bezprawne zamachy na jego cześć i dobre imię.
2. Każdy ma prawo do ochrony prawnej przed tego rodzaju ingerencjami i zamachami.
C. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i
Podstawowych Wolności
Artykuł 8
1. Każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, swojego mieszkania i swojej korespondencji.
D. Karta Praw Podstawowych UE
Artykuł 7
Każdy ma prawo do poszanowania swego życia prywatnego i rodzinnego, domu i komunikowania się.
Artykuł 8
1. Każdy ma prawo do ochrony danych osobowych, które go dotyczą.
2. Dane te muszą być przetwarzane rzetelnie w określonych celach i za zgodą osoby zainteresowanej lub na innej uzasadnionej podstawie przewidzianej ustawą. Każdy ma prawo dostępu do zebranych danych, które go dotyczą i prawo do spowodowania ich sprostowania.
3. Przestrzeganie tych zasad podlega kontroli niezależnego organu.
E. Konstytucja RP z 1997 r.
Artykuł 47
Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.
F. Konstytucja RP z 1997 r.
Artykuł 51
1. Nikt nie może być obowiązany inaczej niż na podstawie ustawy do ujawniania informacji dotyczących jego osoby.
2. Władze publiczne nie mogą pozyskiwać, gromadzić i udostępniać innych informacji o obywatelach niż niezbędne w demokratycznym państwie prawnym.
3. Każdy ma prawo dostępu do dotyczących go urzędowych dokumentów i zbiorów danych. Ograniczenie tego prawa może określić ustawa.
4. Każdy ma prawo do żądania sprostowania oraz usunięcia informacji nieprawdziwych, niepełnych lub zebranych w sposób sprzeczny z ustawą.
5. Zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji określa ustawa.
Negatywny i pozytywny wymiar
- 1) Zakaz podejmowania działań i przyjmowania uregulowań, które reglamentowałyby sferę prywatności w sposób pozbawiony konstytucyjnego uzasadnienia
- 2) Nakaz podejmowania działań, które mają na celu ochronę jednostki przed nieuzasadnionymi naruszeniami jej sfery prywatnej
Ograniczenia prawa do prywatności
Konstytucja RP
Artykuł 31
2. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.